Een majeur septiemakkoord is een soort septiemakkoord met een ietwat scherp en weelderig geluid. Het speelt het wanneer je een majeurdrieklank combineert met een toegevoegd majeur septiem interval. Voor Cmaj7 zou dat bijvoorbeeld zijn: C - E - G - B, of Gmaj7: G - B - D - F#.
TIP: Scroll naar beneden om dit akkoord in elke toonsoort te transponeren!
Gebruik
Majeur septiemakkoorden zijn sinds de jaren twintig gebruikelijk in de jazz. Ze verschenen ook in andere door jazz beïnvloede genres, zoals traditionele pop, bossanova en easy listening. In de jaren zeventig vervingen majeur-septiemakkoorden dominante septiemakkoorden als een stabiel tonicum in verschillende stijlen, waaronder soul, countryrock, softrock, funk en disco1.
Voorbeelden
Erik Satie's Gymnopédies: In 1888 componeerde de Franse componist Erik Satie drie langzame walsen genaamd 'Gymnopédies'. De eerste hiervan wisselt af tussen Gmaj7- en Dmaj7-akkoorden.
Populaire liedjes: Majeur septiemakkoorden verschijnen in verschillende genres en bekende liedjes. Enkele voorbeelden zijn:
- Henry Mancini’s “Theme from Charlie’s Angels”
- Joseph Kosma’s “Autumn Leaves”
- The Beatles’ “This Boy”
- Eagles’ “One of These Nights”
- America’s “Tin Man”
- Paul McCartney and Wings’ “Band On The Run”
- Norah Jones's "Don't know why"
Spel
In principe kun je een maj7 altijd gebruiken wanneer er een majeur akkoord gespeeld moet worden. Heb je een partij met de akkoorden | C % | F % | G % | C % | dan kun je de C en F vervangen voor een Cmaj7 en Fmaj7. Dit komt omdat de eerste en vierde trap van de majeur-kerktoonladders een majeur zeven akkoord heeft.
Let wel op: het scherpe geluid van een groot septiem kan ongewenst zijn in bepaalde stijlen of bij enkele melodieen
Specifiek
Wil je precies weten hoe het majeur zeven akkoord in elkaar zit? Scroll dan verder.
